Buraya toplanmýþ, dört milyon insan.
Þaþýrýp da kaldým, Kâbe içinde.
Benzemez tenleri, hep ayrý desen.
Çeþit çeþit gül’düm, Kâbe içinde.
Göründü Beytullah, nurlu kafeste
Milyonlar dönüyor huþu-heveste,
Diller "Lebbeyk " diyor ayný nefeste
Zikire bulandým, Kâbe içinde.
Bu ne güzel iman, yakar kavurur,
Diller susmaz bir an, amin savurur.
Yetmiþ iki millet, divana durur,
Þükür…Namaz kýldým Kâbe içinde.
Ne duyar ne söyler, ses vermez dili,
Yok olup erimiþ, ayaðý eli,
Varý, yoðu gözden, damlayan seli.
Bir ben kuru kaldým, Kâbe içinde.
Görki nasýl geldi yaþlýsý genci,
Set çeker imama, polis öðrenci,
Rab, der..Sadakaya doyar dilenci.
Bir acaip hal’dim, Kâbe içinde.
Ýstemez bir lokma dünya aþýný,
Eksiltmez, akýtýr gözde yaþýný,
Bir yüz sürer, öper Kâbe taþýný,
Ciðerimi deldim, Kâbe içinde.
Yüz bin etmek için tek bir rekatý
Býrakmaz namazý, yükseltir katý.
Sabah akþam demez verir zekatý
Ben kendimi buldum, Kâbe içinde.
Nur çökse semaya belirse gökte,
Aldýrmaz güneþe hala ayakta,
Bir çocuk elinde,biri kucakta,
Ben biçare kuldum, Kâbe içinde.
Dileyenin, olmaz düþü oluyor.
Milyonlarca insan namaz kýlýyor.
Her vakitte en az biri ölüyor,
Her ölenle öldüm, Kâbe içinde.
Sefa ile Merve sel olmuþ taþar.
Hacýlar kol kola hervele koþar.
(Hz) Hacer’ in düþünü bire bir yaþar.
Görüp þükre daldým Kâbe içinde.
Dolaþýp meydanda boþ laflar eden
Birisi demesin, bu heves neden.
Doyamaz oraya, bir daha giden.
Açlýðýmý bildim, Kâbe içinde.
Dünya dedikleri süslü bir kafes.
Döndükçe kaplýyor insaný heves,
Boþaymýþ verip aldýðýmýz nefes
Saçlarýmý yoldum, Kâbe içinde.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.