eb
...... ......
I, II, III.
benim dilim sensin I. sema zeytin aðaçlarýna yaðýyordur belki
þimdi o þehrin
topraklarý eteðine deðdiði için
gök gibi mavi selinler teninde
saçlarýn-da kucak kucak
elverir gün diyorum
kokunu getirir
kor üstüme cenneti bâki
sevda besmelesiz çekilmez..
eðri oturduðumda, doðru konuþup
nasip deyince hani adýnýn nur harfiyle
nasýl korkardým bilinmeyen birþeylerden
beþiði titreyen çocuk eli gibi
yüzünü arardým
yüzün saadetler ülkesi..
insan ki
iki yüz altý kemik biraz deri
meðer ki kýrýlan kalp cevheri
kanamaz maþuðun dilinden
âþýk dökülse
sev/il/meye o nazlý âb-ý cân
kapýsýnda Allah yazan
mabedlere çýkardým evden iþyerinden
sana söylene söylene
anma vakti girdiðinde
dinlersin sayardým hep. ne güzel
baþka sesler duymadýðýmdan
II. nur tufaný baþladýðýnda
yörüngesinde kýzýl âzer
aðzý gül þarabý
gönlü su demi
baþýmda döner kayýp kýtalar
içimde yerle gök bir
süzülür avucumdan
yüzün
gül ve güneþ..
vatansýz hasret misâli
ummak gibi yaþamak
kalbin hakikatten bir cüz
yahut hakikat kalbinden
dünyanýn tâcý baþka ne?
gördüm o nahif mahfazada beni
gözlerinde kutlu bir perde
maðlup oluyor ahengin ebediyetinde
aleniyat ve hece
güzellik nedir ey peri
ve bir güzellik nasýl çalar kapýyý
râz-ý enzâr ýþkedince sebebini
belið yaþlar belirtir keman o dîli
..ruhta ýrmaklar..
çalar hayatý taþlara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.