o yalan yaðmurlarýn ile hiç ar etmeden haince yaðmaladýn ya sen yüreðimi
hem de hiç utanýp da sýkýlmadan gözümün içine de baka baka
pis ve namert bir nankörsün sen
sakýn ha senin o yalanlarýna inanýp da kandýðý mý asla ki sanma
nefesim de her an o kýrýlasý ensende hep dikili kalacak
hiçbir zaman isyanlarým da dinmeyecek
neye çare olur ki söndüre bilmek hicranlarý mý
tüm harcadýðým varlýðým ve emeklerim elbette ki
bir gün boðazýnda da çok kötü bir þekilde de düðümlenecek
daha bunlar ne ki
senin daha bu çok mu çok iyi zamanlarýn
sende mutlaka ödeyeceksin bu iþte ki karanlýk hesabýn
soluk bir yüzle beni naçar býraktýn ya sen sokaðýn ortasýnda
bil ki sende rezil ve rüsva edileceksin tümüyle el ve aleme
her gün bir dize ile ifþa edileceksin adýn sanýn ve ihanetlerinde
o ve ailesi de öðrenecek ne kadar hayýrsýz bir mal olduðunu
ailen de cabasý
daha kaç maðduru çökertin kim bilir tuzaklarýnda
daha kaç mazlum ahlarýyla kaldý oyun bozanlýðýnda
dinin de imanýn da hep senin para
hiç güvenme sana arka çýkýþta akýl veren o kancýklara
sanki de hiç görülüp de fark edilme diniz
o ortak arabanýza binip gülerek basýp da gittiðiniz
bu rezil iþin kaç aylardýr devam ettiði de çokta iyi biliniyor
o kýt aklýn sýra çýkar için sen beni de alet ettin tüm yalanlarýna
kendi özünü kamufle etmek için
aramýzda kötü bir þey varmýþ gibi etrafa kasti yayarak adýmý
veya tüm o edepsizliklerin sanýrsýn hiç mi hiç fark edilmiyor
öz çocuðunun sana o sözü neden ve niçin dediði de apaçýk ortada
artýk durmaz ki feryat eden yürekte ki intikamým
hep tetikleyip durur içime çöken bunca velvele beni
çünkü sen benim pak adýmý da çok kötü karaladýn
benden hissene hep korku düþecek o kahpe karanlýðýna
þu an her bir parçam oluk gibi de kanýyor
o tükenmez sabrým bile kinimi asla zapt ve rapta edemiyor
yaralý bir aslan gibi
hür iradem salýnýp da dizginlerinden hýnçla geliyor
hükmün kamçýsý þu an ellerimde de sabýrsýzlanýyor
oysa gözümde o kadar da çok büyütmüþtüm ki seni
hangi akla saftirik ti ki yüreðim
o sahte boynu büküklüðüne ben hiç mi hiç kýyamadým
hep inanmak istedim de sana ama asla bir türlü inanamadým
gayri sen ak pak-ý tükenmiþ kapkara bir artýk sýn
hiç bir þeylerin de silinip de gitmez ki hep gözümün önünde
hangi pis iþine kýþ dedim de ürküttüm feleðini
insanlýk mý kötüydü ki sýðdýramadýn da gitti yüreðine
ilginden hazla ölüp ölüp de dirildim ben dediðini
þu yorgun dimaðým hep insanlýk adýna oldu pisi pisine esir
oysa hep ömrümü zýlgýtlayýp da durdu hainler
ati mi tümüyle elimden aldýlar kancýk dürzüler
kýrýlýp da düþtü yanýma elim ve kolum
yarýnlarým sa hep kapalý bir kutu gibi hiç görünmezler
ne vakit ki açýlmýþ olsa bu hayattaki tümsek yolum
kimse bakmýyor ki gözün yaþýna
bir istismarcý ihanet çemberini o anda da geçiriyor baþýna
meðer ki ben
nedense hep alçak ve kahpe bir yüreðe deðer vermiþim
demek ki bu yüzdenmiþ benim mutsuzluðun içinde kayboluþum…
(09.09.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!