Sokaklar kan içinde sevgilim Savaþýn bilmem kaçýncý gününde, Bir subay iniyor sokaða Sýkýyor daha on beþine girmemiþ bir gencin baþýna Artýk kimse sesini çýkarmýyor sevgilim Oyuncak tabancalar gibi, Oyuncak bebekler gibi sokaða dökülüyor cesetler Penceremin önüne, her gün bir çiçek koyuyorum Vuruyorlar en kýrmýzý yerinden, En sevdiðin gri hýrkaný alýp Seni bulmaya geliyorum bugün Sen de beni arýyor musun sevgilim Benden önce gelirsen evimize Biraz para var çekmecede ve sana yazdýðým sayýsýz mektuplar ve bir de silah sakýn ölümü düþünme sevgilim! Ben seni düþündükçe ölemiyorum.
Aylin ERYILMAZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aylin Eren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.