İ S T A N B U L S O K A K L A R I - 0 2 -
**
Hýçkýrýklarým boðuyor gecenin karanlýklarýný.
Sen varsýn her damlasýnda,göz yaþlarýmýn.
Ýçimde,karanlýk dehlizle uzanýyor,
Aþinasý olduðum ýstýraplara.
**
Senin çelik parmaklýklý kalbinde,
Tutuklu kalýyorken sevdan,
Ben,aþka dair ne varsa yüreðimde,
Söylüyorum iþte sana,cesurcasýna.
Ama heyhat...biliyorum ki,
Yürek sesimi dinliyor,yalnýzca Ýstanbul sokaklarý.
**
Biliyorum,sen olmasan içimde,
Sevda gemileri de olmayacak,
Yüreðimin engin denizlerinde,
Yelken açmayacak,sevda ufuklarýna.
**
Senli düþlerimden uyandýðýmda,
Arýyorum kokunu,odamýn tüm eþyalarýnda.
Ve hayalini,mehtabýn cama vuran yansýmalarýnda.
**
Tekrar tekrar,seni anlatmak istiyor bana,
Ýçimden gelen bir ses,beni efsunlarcasýna.
**
"Ne kadar da güzel gülüyordu,"
"Nasýl da,pýrýltýlý kývýlcýmlarla bakýyordu,"
"Düþsel güzellikteki,o ahu gözleri."
**
"Ne kadar da güzeldi,"
"Ýnci tanesi,ýþýltýlý göz yaþlarýnýn,"
"Derin okyanuslarý andýran,gözlerinden dökülmesi."
**
Bense þimdi,göz yaþlarýmý içime akýtýp aðlýyorum.
Ellerimde,senden kalan bir kaç solgun fotoðraf.
Bir ýþýk arýyorum,fotoðraflardaki hüzünlü gözlerinde.
Var mýdýr benden,sana kalan bir þeyler diye.
**
Ne gözlerinin ýþýltýsýnda görebiliyorum izlerimi,
Ne de,yýpranmýþ bu fotoðraflarda hayalimi.
Düþünüyorum...yýpratýcý bir yeis sarmalýyor benliðimi.
Ýsyan ediyor,haykýrýyorum sokaklara ismini.
Sen duymuyorsun,
Feryadýmý dinliyor,yalnýzca Ýstanbul sokaklarý.
**
Bir mevsim bitiyor sanki içimde,
Yaz aylarýnýn,ýþýltýlý bu güzel günlerinde.
**
Sanki ruhum ;
Sararýp dökülen yapraklarýyla,
Sanki aðaçlarýn,çýplak yalnýzlýðýnda,
Sonbaharýn hüznünü,bir yorgan gibi çekiyor,
Sensiz gecelerimin yalnýzlýðýnýn üstüne.
**
Yoksa,düþ müydü bu aþk,bu sevda ?
Yoksa,hayal miydi gözlerin ?
Yoksa serap mýydý ?
Ýsmin yazýlýydý,kalbimin duvarlarýnda.
**
Özlemlerim birikti yýllarca.
Acý hasretler,ruhumu kavurdu.
Bekledim hep umutlarla,
Sonu belki,vuslat olurdu.
**
Ama iþte,çýrýlçýplak soyundu þimdi ruhum,
Hasret,özlem,acý ve hüzün,
Senden geriye kalan ne varsa.
**
Anladým ki ;
Yalnýzca,benmiþim bu sevdayla kavrulan.
Benmiþim,yalnýzca duvarlara konuþan.
Bunu bir ben duydum,bir de sen Ýstanbul sokaklarý.
**
Anladým ki ;
Sevda,aþk hasretlerle kavrulmak,
Özlemlerle tutuþmak,
Hüzün yaðmurlarýyla,zýrýl zýrýl ýslanmakmýþ.
**
Anladým ki ;
Sevda,aþk...yaþamakmýþ..!
Bunu,bir ben anladým...bir de sen,Ýstanbul sokaklarý..!
Tuðal KÖSEMEN
08.Eylül.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.