ÖLDÜĞÜMÜ
Mevsim hazan mevsim kýþ sona geldi takvimler;
Kimseler görmez artýk yürekten güldüðümü…
Bir öðle salâsýnda duyarlarsa duysunlar;
Çerçevesiz resmine bakarken öldüðümü…
Ýster alay etsinler istiyorsa gülsünler;
Ordu kurup üstüme akýn akýn gelsinler;
Kýyametler koptu be bilirlerse bilsinler;
Son kalan gemiyi de yakarken öldüðümü…
Kökleri kurda teslim kuruyorken o dalýn;
Gölgesine sýðýndým kurþun sýkan ahvalin;
Caddesinde düþlerin sokaðýnda hayalin;
Öðrensinler bu þehri yýkarken öldüðümü…
Tutuþmadý nafile söndü gönül ocaðý;
Derdime ninni söyler bilsen ana kucaðý;
Çifte suya sokulmuþ çelikten bir býçaðý;
Bilecekler kalbime sokarken öldüðümü…
Gecesinden habersiz gündüzünden utanýr;
Hayatýn dik baktýðý ölüm beni kýskanýr;
Kurþun sýkan katiller maktulü iyi tanýr;
Anlamaz mý hayattan býkarken öldüðümü…
Kanatsýz göðe saldým kalbimdeki kuþlarý;
Bitirdim, teslim oldum hayatla savaþlarý;
Kurtuluþ Bakýrköy’ün en ücra koðuþlarý;
Görsünler boðazýmý sýkarken öldüðümü…
Ali ALTINLI – 07.09.2016
Saat: 19:54
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.