BEN DE SEVMEMİŞTİM ZATEN

Sarsýldý yer,
Gök eðildi.
Yýkýldý kubbeler
Bitti sonunda ettiðim
Olmayan yeminler
Rebeka’nýn dokunuþu gibi geceler
Gelip geçer hayat
Kendin kendini yerken
Yaktým bütün dualarý tütsülerle

Nelerdesin demem, gelmeyen günlerim
Vuruldum, öldüm mü, görmem, unuttuðunu

Kimseyi sevemem dediðin günlerde gülmüþtüm sana
Zaman düþtü gölgelere, izbe köþelere

Avurtlarýndan vurdu düþleri, gerçekler
Umutlarýn kördüðüm olduðu geceler.

Sanma gelir seni andýðým demler yâdýma
Yaktým, dudaðýmdan düþen dualarý aklýmda.

Sen kimseyi sevemezsin, kendini sevmedin ki daha.
Satýrlar arasýnda arama, gözlerde arama bulamazsýn.

Kaybolduysan kiþilik dehlizlerinde, düþtüysen yollara heves diye.
Boþ ver, bulamazsýn kendini, sonra da seni seveni…



Geçer, geçer, geçer…
Aldýrmadým…





Ýnan, bende seni sevmemiþtim zaten …


M.Ö./2008


Sosyal Medyada Paylaşın: