DELİ İHTİYAR
Kýrlangýçlar gibi toplanmýþlar;
Yoðun çalýþma vardý…
Adamýn biri, çok fazla çalýþýyordu.
Herkes onun “deli” olduðunu düþünüyor,
Ona DELÝ ÝHTÝYAR lâkabýný lâyýk görüyordu.
Aslýnda deli deðildi, adam iþini yapýyordu…
Orda belki bin, belki, binikiyüz adam vardý,
Belki de daha fazlayadý...
“Deli ihtiyar”
Bir an kendine fazlaca güvendi,
Bana döndü, “ne istersen söyle” dedi.
“Ne istersen yaparým!”
Aslýnda tertemiz yiðit biri gibi görünüyordu.
Yaðmur ol o zaman dedim, güldü.
“Beni nasýl istersin?” dedi..
Tamam dedim, yaðmur ol yað!
40 gün 40 gece hiç durmadan yað!
Yaðmur olmasa ne yapardýk?
Varlýðýmý sürdürebilmem için yaðmura ihtiyacým var; yað!
Önce bir ses çýkardý!!!!!!
Saðanak yaðmur sesi yapýyordu!
Ve þiirler okumaya baþladý!
Hem dans ediyor, hem okuyordu!
Gördüðüm en etkileyici yaðmur dansý buydu!
“Gökleri kapatýr, son yaðmurun olurum!” diyordu.
“Sana öyle bir yaðarým ki;
Sýrýlsýklam olursun!
Deli bir rüzgâr olur, sel olur, seni alýr giderim!” diyordu..
“Yaðmur fýrtýnasý olurum!
Bütün bulutlarý baþýna toplar yaðarým!
Bardaktan boþalýrcasýna!
Þimþekler çakar yaðarým!
Öyle bir yaðarým ki!, doyarsýn...
Bir daha yaðmura ihtiyacýn olmaz ,
Deli deli yaðarým!
Seni de deli eder, son yaðmurun olurum!”
Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.