GÜMÜŞ TABLO VE RESSAM

siz benim gözlerimdeki sessizliðin tasvirini iyi yapamadýnýz
gözlerimin ortasýnda oturan yýkýk kentlerdeki
þiirlerin nasýl insan okyanusunda rüzgar yediðini hiç..
anlamlar yutmuþ þiirlerin sesini duymadýnýz
ve hangi limanda yeni bir göçe hazýrlandýklarýný..
ezilmiþ çiçeklerin öksüz kokularýnýn
nasýl çýð gibi yüreðime devrildiðini anlamadýnýz
ve gövdesinden tuttuðum kýzgýn þiirlerin nasýl beni
sakladýðýný göremediniz
öldüresiye.

hayal sýcaklarýnda üþümenin resmini çizemediniz
karanlýða sýkýþmýþ yýldýzlarýn namahrem yüzünü
öfkemde nasýl kök saldýðýný hiç.
faili bilinmeyen özgürlügün ne zaman içimden firar ettiðini
ve koynunda bir isyan þarkýsý ile nasýl gezdiðini görmediniz
gurulu þiirlerin.
þimdi herkes þairdir
yani hayata kafa tutan parasýz küçük tanrýlar
yastýklara baþ koymaktan býkmýþ ýþýklar
bir çelimsiz cümlede kokuþmussa
o aþký icin çalýnan ýslýklar
yasam çiçeklerinin içine konduðu vazolardan biri kýrýktýr
göremediniz.

neden kendimi içinizdeki nehirlere dökerim biliyor musunuz
neden kafa tutarim güneþe küçükcük bir bulut olup
anlamlarýmýn peþinden koþtunuz mu hiç.
ve artýk yasaklarý delen yoksul bir fikirim
alnýndan vurulmuþ cümlerden þiirler yazýþým nedendi, bilir misiniz
ikimiz arasýndaki uçurumun tabolusunu yapmaktý derdim
ressamlarýn hepsi renklerin kýyýlarýna hapsedilmiþ
sendeki hayatýmý resmetseydim bende giderdim.

(sen þimdi gümüþ tablolar yapan bir ressamsýn
elin kokuþmuþ sesini duydun kaç bin kilometreden,
iki sahte alkýþ ne çok kýymetmiþ baðrýnda taþýdýðýn hüzne inat
derin yalnýzlýðýnýn resmini yaptýn mý hiç.)

Zeki Nurçin

Sosyal Medyada Paylaşın: