M İ R A S

MÝRAS
Beni iyi dinle sana nasihatim var evladým.
Ýmtihandýr bize dünya, bu imtihan zor evladým.

Zora düþersen bir zaman, Yaratan’dan dile aman,
Ýnsanlara O’dur liman, O’dur sadýk yar evladým.

Ne oldum delisi olma, gücünü makamdan alma,
Sabýrlý ol zevke dalma, zevk insaný yer evladým.

Ayrýlma Hak cenahýndan, kork garibanýn ahýndan,
Nedamet duy günahýndan, tövbe kula nur evladým.

Lâl et dilini boþ söze, Hak’ký anmak düþer bize,
Adalet adlý denize çekinmeden gir evladým.

Ram olma Allah kuluna, revan ol Allah yoluna,
Allah’ý nakþet soluna iman göze fer evladým.

Korkma Hakký söylemekten, kork haksýza meyletmekten,
Uzak dur bir hak yemekten, sesin çýksýn gür evladým.

Riyakarlýk etme sakýn, tonlarca olsa da yükün.
Ak alnýndan akýn akýn, bolca aksýn ter evladým.

Naçizler postun deðildir, hiç kimse astýn deðildir,
Irk ýrktan üstün deðildir, kula tâkva kâr evladým.

Kem sözün sonu elimdir, güzel söz dosta kilimdir,
En güzel servet ilimdir, oku, dinle, sor evladým.

Rýza göster belalara, aç nefsinde günah ara.
Ýbret al ki düþme dara, her dem doðru dur evladým.

Mütevazi ol kalp kýrma, benlik kapýsýna varma,
Edep baldan tatlý hurma, kibir kýzgýn kor evladým.

Namaz dinin direðidir, oruç kulluk gereðidir,
Gül garibin yüreðidir, zekatýný ver evladým.

Ülfet ile sev yoksulu, o da Yaratan’ýn kulu.
Zelil etme Hak’týr yolu, görme sakýn hor evladým.

Edep ile gir mahfile, dünya için düþme dile.
Layýk ümmet ol resule, gönül baðý kur evladým.

Kamil ol gönüllere ak, makamý ardýnda býrak,
Irzýndýr vatan ve bayrak, ver uðruna ser evladým.

Lanetle nifak ekeni, vurup kanýný dökeni,
Al bayraða göz dikeni þakaðýndan vur evladým.

Vataný yar görmeyenler, kýymetine ermeyenler,
Uðruna can vermeyenler, bir gövdede ur evladým.

Zirve olma haksýz çölde, zerre ol haklý gönülde,
Dostunu var sanma elde, ol yoluna far evladým.

Umut ek nevmitlerine, þükret þikayet yerine,
Rüþvet alma, ellerine bulaþmasýn kir evladým.

El uzat en kör kuyuya, Yusuf’u yem etme suya,
Vatana dönen namluya aç göðsünü ger evladým.

Laf ile yürümez gemi, emektir kazancýn demi,
Az konuþ, çok çalýþ e mi, yorul, üret, ör evladým.

Düþmüþlerin var yanýna, durma yetiþ imdadýna,
Iþýk ol karanlýðýna, böyle olur er evladým.

Mevla’nýn bol nimetini, nefesini, hilkatini,
Bu dünyanýn hikmetini, düþün, anla, gör evladým.

Evren öðütlerle dolu, kuþ kendi yapýyor folu,
Nasýl öðrendi bu yolu, bil ki olma kör evladým.

Ýlim ile yazar þair, biraz ilham, biraz þuur.
Mirastýr sana bu þiir, içindedir sýr evladým.

Seyit Osman AKYÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın: