HAZAN KOKUYOR ...

Esiyor sonbaharýn ýlýk rüzgarý
Yaðan yaðmurlarýnda hazan kokuyor
Titriyorken yüreðim çaðlar efkârý
Susan þu sol yanýmda hasret dokuyor...

Hayallerimi yýktý kavak yelleri
Gönül baðlarým viran soldu gülleri
Büldülleri sustu lâl oldu dilleri
Taþan göz pýnarlarým Dünya’m yýkýyor...


Can evim darmadaðýn sanki yanýyor
Ýçimde bir yara ah! dinmez kanýyor
Aðladýðým dört duvar beni tanýyor
Çýðlýklarýmda dönüp öyle bakýyor...


Kýyametler koparken benim Dünya’mda
Sensiz kabuslardayým yoksun yanýmda
Beklediðim sen oldun gece rüyamda
Þu can bedenimden çýktý çýkýyor...


Sana veda etmeden ölemem ki ben
Ruhuma iþledim seni desen desen
Ýçimde ki fýrtýna sensin hep esen
Küllenen kor ateþi durmaz yakýyor



Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın: