Sevince kustu bütün hüznünü alev alev. Hiç sönmeyecekmiþ gibi bu sene, Sabýrsýzsýn. Biraz sabýr sýzsýn yüreðine. Ýçimde binemeyeceðin atlar koþardý hiddetle Kýrýldý nallar, yýðýlýverdi sessizce yere Sev! dallarý kurur bir aðacýn gölgesine sarýlmaz isen, Sev! Dalgalarý diner deryamýn tutupta okþamaz isen, Ve yalnýzca düþle Eðer kurumuþ isem dinmiþ isem Sýðar mýsýn yok oluþlarýma gitsem?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.