SON BAHAR
SONBAHAR
Bu sonbahar akþamlarýnda üþüyor insan
Bu akþam gene bir çay demledim.
Ay ýþýðýnda demledim çayýmý
Ay ýþýðýnýn rengini aldý.
Yüreðimden süzüldü o çay
Gelir misin?
Çay muhabbetsiz olmuyormuþ
Yalnýzda hiç tadý yokmuþ
Bana vaktini ayýrýr mýsýn?
Çok oldu çok oldu muhabbetle çay içmeyeli...
Belkide hiç içmedim böyle muhabbetle
Belkide ben hiç muhabbet etmedim.
Çay içimliðinde
Üþüyor ellerim çok üþüyor
Benimle muhabbet eder misin?
Eylül akþamlarý da bitiyor,
Gene bu sonbahar da
Sonbaharý da yarýladýk sayýlýr.
Gelir misin?
Bir çay içmeye
Bir lokmayý bölüþmeye
Sonbahar çok koyuyor yüreklere
Son günleri gibi geliyor insana
Sanki son yudumu alýyor insan
Her yudumda
Gelir misin?
Bana vakit ayýrýr mýsýn?
Sonbahar kapýmýn önünden geçmeden
Tanýmamýþtým seni
Bu günler gelebileceðini
Aklýmýn ucuna getirmemiþtim.
Bir çay içimlik diyorum...
Beraber içmediðim biriyle
Öyle çok oldu ki!
Yoksa hiç içmemiþ miydim?
Hiç mi paylaþmamýþtým o zevki
Gelir misin?
Benimle paylaþýr mýsýn çayýmý?
Gelirsen ki geleceksin biliyorum
O gün kabul olmuþ duam olursun
O gün bana mutluluk olursun
Üþümem artýk ben
Bu sonbahar gecelerinde
Karlar yaðmaz saçlarýma
Kýþ gelmez baharlarýma...
Demet Akyurek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.