HASBIHAL-3
(Hoca ile )
Bir cuma sabahý evden çýkýp kahveye doðru giderken bir baktým bizim köyün hocasý mahalleden Ali Efe ,kör Ali Kuþcunun Kadir,oturmuþlar hasbihâl ederler katýlmamak olur mu?
----------------------------------------------------------
Selamaleyküm hocam sohbetiniz bol olsun.
Alekümselam gardaþ gelenlere yol olsun.
Nasýlsýnýz Harun bey hâl hatýrýnýz nasýl?
Saðolasýnýz hocam Dünya hali velhasýl.
Çatlamýþ kaþlarýnda o gözlerin tomurcuk,
Sen nere gidiyorsun? Baþý boþ gezen çocuk.
Þimþekler yanýp söndü sanma bu marifetten.
Gel Harun bey hasbihâl edelim ahiretten.
Akvamýn kulaklarý saðýr, yok ki aldýran,
Bulutlarýn göz yaþý denizleri dolduran.
Omuz omuza veren þahlanmýþ dalgalarýn,
Kimedir sesi vak vak ötüþen kargalarýn.
Bak dalgalar kudurmuþ dereye gidiyorlar,
Aðzý bir avuç köpük nereye gidiyorlar?
Dünyanýn kaþý eðri kirpiklerimde hüzün,
Siz gelin gözyaþýmý benim gözümden süzün.
Yan yatan ölülerin üstünde beyaz perde,
Çekilin Güneþimden gölgem üþüyor yerde.
Kirpikler düþer, Dünya pare pare bölünür.
Kafam saðyana düþtü,demek böyle ölünür.
Sormaz kimseye mevta tutup götürülünce,
Öldüðünü anladýn kefenle örtülünce.
Hocam bir þey dedik de yoksa seni mi gerdim?
Yol üstünden geçerken Allah selamý verdim.
Kardeþ estaðfirullah konuþacak adam yok.
Git akýl pazarýna bak akýl satanlar çok.
Topraða koy baþýný uyu çocuðum uyu,
Kaldýrma hiç baþýný ararsýn bu uykuyu.
Pencere kapýsý yok sorma bu neyin nesi,
Orda duyulmaz Harun hiç bir ayaðýn sesi.
Aman hocam dur hele vallahi bir hoþ oldum.
Silkele hocam beni, silkele sarhoþ oldum.
Anladýnmý Harunum iþte dünya hayatý,
Bir birine karýþtý tazesiyle bayatý.
Sözlerim helal olsun Allah diyene benden.
Bilirim kelamýný anlat dinlerim senden.
Hocam Güneþ gündüzün, Ay gecenin cemâli,
Bir anlasa þu millet þiirdeki meâli.
Ýki laf ettik geçen sen geldin aklýma bak,
Lafý anlatamadým hocam adam tam ahmak.
Yok ki Necip Fazýllar kimler eser yazacak,
Ben bunlarý yazýnca biri bana kýzacak.
Bir akþam gök gürledi, kuþlar gibi üþüþtük,
Ateþler söndü sandým yanan ateþe düþtük.
Tutun ta dedemizden bu güne kadar gelen,
Döktüler soðuk suyu yok ki tarihi bilen,
Kýrýn da kafatasýný bakýn içinde ne var,
Ýn içinde yaþayan iþte koca canavar.
O týbýyye mektebi kapandý medreseler,
Fahiþe yataðýna döndü müesseseler.
Muallimin teþhiri sana tuhaf deðil mi?
Din yok, iman yok hocam bu bir zaaf deðil mi?
Medeniyet var sandýk hep hizaya dizildik,
Diz çöktük selam durduk baþ altýnda ezildik.
Zaman pinhân bir dadý, þehameti kaldýrmaz,
Sen susar, sen kaçarsan öz evladýn aldýrmaz.
Þükür Ya Rabb’im þükür, uykulardan uyandýk,
Biz bunlara verdiðin iman ile dayandýk ! !
HARUN YILDIRIM
05/09/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.