KÝMLERÝ GÖRDÜM
Çok insanlar gördüm elli senemde,
Birçoðu korkusuz yiðit gibiydi.
Kimisi bir meþale yaktý gönlümde,
Kimi öz kardeþten beri gibiydi.
Hepsi çeþit çeþit, kýsým kýsýmdý,
Kimisi dost idi, kimi hasýmdý,
Kiminde ruh yoktu yalnýz cisimdi,
Sanki bir yürüyen ölü gibiydi.
Dünya yansa kimi etmezdi keder,
Ýki tek atarsa bu ona yeter,
Yarýný düþünmez,gün bulur,gün yer,
Böylesi insanlar sürü gibiydi.
Kiminin hamuru balla yoðrulmuþ,
Kimi kýrk kez düþüp,günahla dolmuþ,
Nerde boþ sohbet var,çenesin yormuþ,
Ýçleri boþ susuz, kuyu gibiydi.
Kiminin dertlerden aðarmýþ saçý,
Kiminin sýrtýnda deðirmen taþý,
Kimisinin bitmiþ hayat savaþý,
Ruhu ölmüþ beden diri gibiydi.
Tartýþmaya girsen hep haklý çýkar,
Selam verse dahi canýný sýkar,
Ýlerleyen babasý, olsada yýkar,
Fitne,fesat,gambaz piri gibiydi.
Kimi merhem olmaz görse yarayý,
Kimi hiç kimseye açmaz sarayý,
Kimi çýkar için satar babayý,
Ekmeðini bana böldü,demez itin biriydi,
Kimi zevke gelir þarkýdan, sazdan,
Kimisi hoþlanýr kargadan,kazdan,
Kimseyi beðenmez fiyaka,pozdan,
Ben bilirim o,bir itin biriydi.
Çýkar için kula kulluk yapan var,
Parayý görünce yoldan sapan var,
Üç kuruþa hakikatten çýkan var,
Kazancý sanki alnýnýn teri gibiydi.
Sözleri Erol’un bilene azýk,
Kimi yontulmamýþ sanki bir kazýk,
Ah,yanarým bilinmyen emeðe yazýk,
Son geçen dört semem zindan gibiydi.
2.9.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.