Durun

sarmal bir masalýn parçasý
kurban yüklü kamyonun kasasý
kör bir çobanýn asasý
unutulmuþ, evsiz ihtiyar bir delinin urbasý
tanrýnýn sýk hissedilen tokadýdýr vicdaným
bana lütfen sevgiyle bakmayýn

eski bir plaktan yükselen cýzýrtý
yaralarýmdan taþan sýzýntý
yoksul sofrasýnda kýrýntý
mahpus duvarýnda kazýntý
altýnda kaldýðým yýkýntýdýr yüzüm
bana lütfen insandan bahsetmeyin

ben bir zavallýyým bayan
son büyük aþkýmý bir istasyonda býraktým
soðuktu üstelik, kar vardý belki yok
rüzgar çok acýtýyordu jilet gibi belki deðil
belki aþktý geride kalan belki deðil
bunca cehaletim ile kendimi taþlara hapsettim
kitabýn kutsalýna sýðýndým, alýnmadým içeri
yüzyýllar oldu kapaðýnda yatarým
belki açýlýr kapýlar belki açýlmaz belli deðil

naylon leðende balýk
cýlýz bir yumruk
rastgele edilmiþ küfür
bardaðý taþýran son damla
çarþafa yapýþmýþ cýlk yarayým
lütfen aðzýnýzý aðzýma yaklaþtýrmayýn










Sosyal Medyada Paylaşın: