Karanlýðýn hepsini yuttum, Aydýnlýk mý oralar þimdi, Dolunay, parýldayan gök kubbe, Bütün yýl, geceyi yaþýyordum, Ne kötü laf edildiyse, unuttum, Galiba ondan, herkes beni yendi. Esintiler, Gidip gelen aklým, Anýlardan, maziden kesintiler, Göz ucumda acýlardan kesitler, Hep ayný kelimelerle dosttum, Sanki bilerek mi sustum, Dilim dönmedi.
Ellerim alkýþladý, Gözyaþlarýný sakladým, Yüzüm güldü, Hep hoþtum, Durmadan etrafýma koþtum, Konuþmalarým hep boþtu, Düþtüðüm yerden kendim kalktým, Galiba herkes beni, Bu sebepten yendi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.