Eylülün Rengi Hüzün
zakir
Eylülün Rengi Hüzün
Adý niçin kýrýlgan dokunaklýdýr güzün
Hazan aynadaki sýr yapraktaki týlsým renk
Kadim zamandan beri eylülün rengi hüzün
Akþam vakti sularda gurubun tavrý ahenk
Aðaçlarda bir telaþ göçmen kuþlar tedirgin
Baþka iklime davet sularda okunan sýr
Bulutun gözyaþýna toprak der hafifçe in
Hurufatýn sinesi nicedir baðlar nasýr
Eylülün rengi hüzün okunur sözsüz harfsiz
Sükutun kucaðýnda efsaneler demlenir
Yýllar geçer gider de eylüldür sinede iz
Eylülü okuyanýn gözü dem dem nemlenir
Takvimler mi yorulur yapraklar sükût gülü
Aðýr aðýr bir kervan maveraya yol alýr
Ýçimizde ukdedir hep Leyla’nýn kakülü
Geçen zaman deminde yadýmýzda o kalýr
Baðbozumu anlatýr insanýn öyküsünü
Düþ kýrýðý camda naz muhalin izahý zor
Aðaçlar sessiz söyler fanilik türküsünü
Gariplerin baðrýna bu minvalde düþer kor
Eylül tasvirin ne güç sükût mu en iyisi
Sonbahara girizgâh saçlarýndan süzülür
Kandil sönmeye baþlar hüzün mahreçli isi
Saatler yorgun argýn hicret ehli üzülür
Ankara,01.09.2016 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.