KİM İDİM ANNE?

On yýl oldu beni yalnýz koyalý,
Karným doyasýya yemedim anne.
Deðiþen bir þey yok kaya dayalý,
Sevdiðine tek söz demedim anne.

Eski evine aç geldim aç döndüm,
Hiç akýllanmadým çok ahmak böndüm;
Saman aleviyim yanmadan söndüm,
Gömleðimi kendim yamadým anne.

Ara sýra mezar taþýna baktým,
Haline üzüldüm içime aktým,
Kin dolu dünyayý yanýnda yaktým,
Yerine birini komadým anne.

Belki ettiðimi ben çekiyorum,
Üç yüz altmýþ beþ gün ah ekiyorum,
Gönlüm topal oldu hep sekiyorum,
Kapanmaz yaramý yümedim anne.

Boðuþmaya devam ayný ocaðýn,
Baykuþa tünektir güzel saçaðýn,
Gözümün önünde hayal kucaðýn,
Yitirdim aklýmý kim idim anne?

Bir zaman dediðin çok doðru çýktý,
Ölmeden zalimler mezara yýktý,
Gece gündüz dua ettiðim yaktý,
Boynu bükük dala tünedim anne.

Haram helâl kullar çokça doyuyor,
Allah’a þeytana her an uyuyor,
Herkes çýkarýna uygun duyuyor,
Dursunî duymuyor samýdým anne.

Dursun Yeþil –2009





Sosyal Medyada Paylaşın: