KALMADI DÜNYA
Bütün hayallerim kökten kurudu,
Seninle hesabým kalmadý dünya.
Ýnsanca yaþama arzum var idi,
Toplamalar sonuç bulmadý dünya.
Baþkasýnýn fendi hedefe vardý,
Dost elinden gelen gül düþüm yardý,
Hain dost merhemsiz yaramý sardý,
Ellerim bir deðnek almadý dünya.
Ne dersen de duyan kulak týkalý,
Avukatlar haklý yapar çakalý,
Göbeðe indirmiþ kirli sakalý,
Boyun eðip sordum bilmedi dünya.
Kime yapýþtýysam boþ döndü elim,
Soran Müslüman’a söyledi dilim,
Taþýnmaz yüklerden yamuldu belim,
Hiç kimsenin yüzü solmadý dünya.
Gülfidanýný hep çöle dikmiþim,
Özü bozuk tohum ekip bakmýþým,
Elimle besleyip suyu dökmüþüm,
Dalda tomurcuðum gülmedi dünya.
Arýzalý mührü özden basýlý,
Kartalý görünce kanat yasýlý,
Herkesin boynunda tasma asýlý,
Diller her doðruyu salmadý dünya.
Bin tane yeni yýl gelse ne yazar,
Her gün beslediðin kuyunu kazar,
Dursunî’de patlar dertleri sýzar,
Namazýmý kimse kýlmadý dünya.
Dursun Yeþil –2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.