O KERVANDA BEN DE OLSAM NE VARDI

O KERVANDA BEN DE OLSAM NE VARDI

Hicaz yollarýnda ey kutlu yolcu!
O kervanda ben de olsam ne vardý.
Hakk’ýn misafiri, ey bahtlý yolcu!
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Ayrýlýk ateþi yakar sînemi,
Hasretle beklerim o kutlu demi.
Kaynaðýnda içer idim zemzemi,
O kervanda ben de olsam ne vardý. (Nakarat)

Atmak için günah yüklü heybeyi
Gözyaþýmla yîkar idim tövbeyi.
Doya doya seyrederdim Kâbe’yi
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Ravza’da gözyaþým dönerdi sele,
Hasretimi dindirirdim Resûl’e.
Yoluna kurbaným, babýnda köle,
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Hazreti Mevlâ’ya ederek niyaz
Cennet Bahçesi’nde kýlardým namaz.
Umutlara tututunurdum bembeyaz,
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Nur Daðý’na çýkar, huzur bulurdum,
Sevr Daðý’nda kokusunu alýrdým.
Mümkün olsa ebedîyen kalýrdým,
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Arafat’ta ölür idim ölmeden,
Bensizliðe bürünürdü bu beden.
Uhut’a da uðrar idim gelmeden.
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Benliðimden sýyrýlýrdým Mina’da,
Kaybolur giderdim kutlu manâda.
Belki bir pay düþer idi bana da,
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Nefs atýndan kurtulurdum say ile,
Yücelirdim sabýr denen yay ile.
Arýnýrdým “eyvah!” ile, “vay!” ile
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Kucak açmýþ, bekler iken ol Nebî
Aþka düþtüm Veysel Karanî gibi.
Derdimin dermaný Sen’de ya Rabbi.
O kervanda ben de olsam ne vardý.

Fikret GÖRGÜN


Sosyal Medyada Paylaşın: