eylül

uðultulu þehir yalnýzlýklarýndan geliyorum
ölüm doðuran köþe baþlarýdýr kök geçmiþim
kül rengi bir düþ sapaðýdýr her gece deðiþmeyen rengim
ölmeye önce kendimden mi baþlamalýyým bilmiyorum



Ýkinci el bir sessizliktir sevgi pazarýnda dilim
en çok ta içime suskunum bir de çatlamýþ dudaklarýma
üçe beþe bakmadan da satacaðým içimdeki kýrýntýlaþmýþ son maviyi
sevmek benim neyime dedikçe de bir þiþenin gölgesinde söndürürüm geceyi



önüm arkam kelebek çýkmazý
küllerimden doðmayý da bilemedim dört yaným ateþ
güneþim saðýr
gözlerimi esir almýþ gidiþin ki dönüþüne müebbetim



adýmlarým susuz toprak
kurak bir iklimdir aklým beynim ise cinnet
hangi yaðmura þemsiye açtýysam bir o kadar çölleþti adýmlarým
ki bir akrebin sýðýndýðý gölge kadar yalnýz soktuðu ten kadar acýyým



sen en iyisi mi gel eylül
hüznün kraliçesi ol yine sarýl kollarýma
birlikte kadeh kaldýralým hazaný tam hasatý yarým gecelere
her yudum þarapta yüzdürelim yine yalnýzlýðýmý köpük köpük



dedim ya
sen iyisi mi gel yine eylül gel
beni de boþ ver
evet sararýp içim içim yandýðým doðrudur
ama beni dert etme ben yine tütecek bir baca bulurum nasýl olsa kendime…








ilhanaþýcýaðustosikibinonaltý

Sosyal Medyada Paylaşın: