uzat nefesini
hayat dudaklarýndan nefes almaksa ölüm nefesinden mahrum kalmaktýr sevgili
uzat gözlerini
tut kaçýrdýðým tüm bakýþlarýmý yalnýzlýðýndan
gözlerin diyorum
ne güzelde tütüyor isli sisli akþamlarýma
bana hep böyle sessizce dokun
yaslamalýk hep bir yerim olsun koynunda
dokunursan da aðlamam söz
martýlar aðlýyor zaten daðlanmýþ tüm sevda çöplüklerinde
sakýn susma
çoðul bakýþlarýnda harf harf azalsam da
sen dilime bir cümle kur
hecelensin tenimde biriktirdiðim tüm seviþmelerim
sen bir güneþ ol
ben etrafýnda dolanan serseri bir gezegen
dönüp durayým kendimce uzak ta dururum istersen asýrlar boyu
ama bana kendince dönmeyi öðret sevgili gidip te dönmemeyi deðil
bir yanardað baðrýnda üþüyorum
çocukluðuma ödünç verdiðim uçurtmam gibi kokuyor ellerim
az sonra düþeceðim yine kirpiklerimden biliyorum
siz iyisi mi çekin bulutlarýnýzý izimin yaþlý gözlerinden
dilim deli mayýn
yüreðim tutuþamayan ateþin nemi
ya gölgesine sýðanacaðým bir gökkuþaðý bulun bana
ya da asýn asýlamayan tüm köprülerin kuþluk vaktine
hayat dudaklarýndan nefes almaksa ölüm nefesinden mahrum kalmaktýr sevgili
ya uzat nefesini bize öleyim
ya da boðuver gitsin sensizliðimin en sýð yerini ve ben yine yeniden kendime öleyim…
ilhanaþýcýaðustosikibinonaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.