YÜREĞİMİN İÇİ TOZ TOPRAK İÇİNDE
YÜREÐÝM TOZ TOPRAK ÝÇÝNDE
Kimse girmedi, senin kadar hayatýmda..
Belkide senin kadar, kimseyi sevmedim bu kadar..
Her gece çaresizim, çünki anýlarým geliyor aklýma..
Dudaklarým her mýsrada, senin adýný sayýklýyor..
Sensiz bir hayalet gibiyim, þu koskoca evimde..
Gözlerim doluyor, yazacaðým her bir hecede..
Kurþun gibi derin olsanda, aþký ilk kez seninle tatmýþtým..
Þimdi her þey sessiz, ve anlamsýz, yitik kaldý cümlelerim..
Kimse vermedi, senin verdiðin, sevinci neþ’eyi..
Artýk hayatýmda, keþkelerin hiç bir anlamý yok..
Sensiz dünyamý kaybettim, çok kederliyim çok..
Aþk masallarýnda kaldý, artýk karným tok bu masallara..
Çaresizim eþgalemi kaybettim, sensiz yüreðimin içi toz toprak içinde..
Ýsmail KARABELEN_30.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karabelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.