ÝZMÝR SOKAKLARINDA Gecelerin lacivert sessizliðine aþýk oldum.. Birde kendi sessizliðim yetmezmiþ gibi.. Ýzmir sokaklarda yapayalnýz dolaþýp durdum.. Hani dedim belki görürüm seni yýldýzlarda.. Geceler ve yalnýzlýk sensiz bir baþka oluyor.. Hele sessizken sensizliði yaþamak var ya.. Bir bankta seni düþünürken nefesim kesiliyor.. Elim ayaðým dolaþýyor bir anda bilmediðim sokaklarda... Biliyorum bu gecede gelmeyeceksin sýmsýcak sol yanýma.. Gelmasende ben seni yinede bekleyeceðim konak sokaklarýnda.. Belki sen bana sýmsýcak sevgini vermeyeceksin ama.. Ben yinede son nefesimde bile adýný haykýracaðým izmir sokaklarýnda.. Ýsmail KARABELEN_21.07.2013_23:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karabelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.