MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Haykırdım geceye veryansın ederek…
AZAP

-Haykırdım geceye veryansın ederek…






bir hissedebilseydin dost içimizdekilerin hainliðini
gönüllerinin çöküþü sonsuz bir heyelan gibi
bir bilebilsen ah namertlik ten nasýl da eriyip tükenildiðini
en hassas yerinden saf yüreðimizi de delerek
ve aniden melunlar kökten hunharca söküp de duruyor
ben yine ful uykusuzluðu yaþadým ya o gece hesabýma
yalanlarýn gönüllerde görkemle bezendiðini görerek
illa ki kahpelikler her an gizde tutuluyor
o anda tüm nefretimle
haykýrdým geceye veryansýn ederek
ve o anda da tüm hýrsýmla isyanlarý mý sokup da durdum kalbime

insanlýk yoktu ya ruhum ha delirdi ha da delirecek
bu hal inan ki her ahvalde çokça da tehlikeli
elbet ki bir gün kökten
mutlaka bu melunluðun hesabý illa ki dürülecek
yoksa ecelinize mi susadýnýz desem
tutarsýz kývýrmalarý kaplatmýþ týnýz yine karanlýðýn içine
bizi bu halleriniz sokup da durdu tekrar biçimden biçime
bakýn ben yine de hep umutla yaþýyorum rüyalarýmý
hem de tüm hücrelerimle boðularak hece hece
kim neyi nasýl nereden bilecek ki kapatýyor gece
batýp da durduk o anda riyakarlýklarýn bataklýðýnda
isminiz düþtü birden dilimden sanki de bir düzmece

varsýn da olsun gün olur kader size de oynar oyununu
kimi Hakký bulur kimi de yok oluþta da gider
zaman bu neleri perperiþan ediþte yok etmedi ki
bu yalnýzlýðý aç gözlülüðümüzle bizim için seçende zaman
o kaypak nefisler yok mu onlardan da bin kez elaman
bir içten gülüþ bir sýký sarýlýþ nelere kadir deðil ki
sevgilerin kucaðýnda az mý çiçekler açtý
ruhsuzlarýn içinin içinde gezinip de durdum da bir zaman
ancak hüzün yüklü bir katarla gelebildim rezillikler inin üstesinden

daðýlýp gitti ya tüm hayat toplamak çok vakit alacak
her tür kaypak lýðýnýz da
bir hamur gibi de
düzenimiz yoðruldukça da yoðrulacak
deðerlerin yok sayýldýðýný görünce soðudum buz gibi
o gece her anýmda nefretle tir tir titredim
bizi dondurdun be kafir yürekli
oynadýðýnýz oyunlar koca bir aysberg gibi
çoðu gölgeli hiç görünmüyor ki
kahpeliði kurcaladým hicranýmýn tarlasýnda
o anda da çar naçar kaldým yüreðin tasasýnda

sakýn ha sanmayýn ki bu iþin arkasý hiç gelmeyecek
o kiþiler de tüm gerçekleri tümüyle de görüp öðrenecek
tüm dalavereleri beni öyle bir yiyiþte çökertti ki
o gece sanki tüm bir daðý taþýyýp da durdum yüreðimde
bazýlarý içimi dýþýmý da öylesine allak bullak etti ki
durup da tartýþ ta düþündüm de
hýrsýmdan bir türlü de aþamadým ki bendimi
halbuki her þeyler o kadar ortada çýplak ve açýk ki
hiçte geçmek bilmedi zaman o an inan
tüm o gece boyu durmadan yiyiþte de bitirdim kendimi
inanýn ki bu bizlere yaþatýlan
bir gün yok oluþta da geçiþte gidecek
ve tüm bu acýlar bir gün sizlere de mislisiyle geri dönecek…


(30.08.2016) AZAP…












Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.