yine takýldýk kaldýk zamansýzlýða gün gün olsaydý bari ucunda bir vurdumduymazlýk karanlýk çimliklendikçe, suyundan da koy der gibi doymak bilmez bir meçhul, umutsuzluk almýþ baþýný gidiyor güneþin ne suçu var gözlere perde inmiþse eðer, esen yellere tutunmak bizimkisi rüzgarlarý zeval görsekte, can can derdine düþmüþ deniyor her yolu, çýkmaz sokak þamarýný vursa ne çare, bildiðini okuyor ruh ezberi mutlak güyalar çemberin de, aklý fikri ertesi bunu hallettide o eksik kaldý tek, huriye evet derken nuriye ret, iþte durum bundan ibaret.. geldiðimiz nokta çarþaf çarþaf geri vites nasýl olmasýn heves rüyamýz da dahi göremediklerimiz ebedi hayalimiz gerçek olacak gibi sanki, ey cennet aç kapýlarýný sonuna kadar biz geldik gitmeye niyetimiz yok artýk...
(Berlin,29.08.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.