hayallerim o biçim benim hep seni çiziyorlar hep seni, fotoðraflar halt etmiþler yanýnda bi saðdan bi sola bi aþaðýdan bi yukarýya bilmiyorlar bitmek nedir sabahtan akþama kadar akþamdan sabaha kadar sanýyor musun ki yoksa geceler arada kaynýyor, hiç boþuna heveslenme hatta benimle konuþuyorlar bile gecelerin sessizliðinde suskun suskun sakin sakin yoksa çekilir mi ki o ýssýzlýk cadde cadde sokak sokak düþerken tel tel yollara karanlýk gölgeler öperken an ve an yüzümü ýþýklar alarlarken gözlerimi sonsuza giden bakýþlarým da... hayallerim belki bir in içine kaçtýðým için de seve seve kaybolduðum sen ile buluþtuðum belki de olacak olan kalacak olan tek mekan, top yekün umutlar dökülürlerken tek tek bir bir yarýnlara yalnýzlýðým da... hayaller düþlere mutabýk rüyalara mahsus aslýnda razýyým olsada siyah beyaz caným ruhumda hapis yapayalnýz, çizilen çizilmiþ yazýlan yazýlmýþ bir tek sen eksiksin bana çiçek bahçesinde ki gül misali bana tek kalan sadece ya sabýr ya kahýr kamburu çýkmýþ zamanlar da...
(Berlin,27.08.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.