I. Aþkýn ilk yüzüyle onbir yaþýnda tanýþtým O zamanlar aþk; Okul sýralarýna kalp resmi çizmek, Ve iki ucunda baþ harfler yazan paralel bir okla, Hedef belirtmekten ibaretti. Altýnda masumiyet imzalý,utangaç bir zarf yani, Yada;Ýpekböceðinin kozasýndan çýkmadan önceki hali
Karþýlýklý bakýþmalar ve çocuksu gülümsemelerle süren nakarat, Acý bir teneffüs zili sesiyle, Yerini evcilik oyunlarýna býrakýr Ve her oynanan oyunun,minik beynimde izleri kalýrdý. Anlayacaðýnýz,geceleri rüyalarýmý süsleyen surat, Gündüzleri güvercin olup,kalbime uçardý.
Birde;resim defterime çizdiðim, Pembe panjurlu evimiz vardý Duvarlarý;deniz mavisi,odalarý;epey dardý. Zaten,ilk aþkýma topladýðým,ilk papatya demetim, O resim defterimdeki evin,balkonunda sarardý.
II. Aþkýn ikinci yüzüyle on dokuz yaþýnda tanýþtým. Artýk býyýklarým terlemiþ,sakallarým sertleþmiþti. Ne hikmetse; Sevdiðim nazlanmýþ,bir türlü elini vermemiþti. Bi müddet sonra,onada alýþtým. Annem;’her kuþun eti yenmez demiþti.
Ayrýca; Ýlk þiirimi ikinci aþkýma yazdým. Seninle doðdum,Aþkýnla kayboldum diye baþlayan, Ve kalbin üstüne konmuþ,kelebek figürüyle çerçevelediðim, Satýrlar vardý.Kalp okþayan Resimlerinide büyütüp,odamýn duvarýna astým. Duvar kýskandý,zaman yaþlandý.
III. Aþkýn son yüzüyle yirmi bes yasýnda tanýþtým. Kalbimin dört nala koþtuðu, Ýçimdeki nehirlerin taþtýðý zamanlardý. Ve ilk kez sevdiðimle,bir nisan akþamý dudak dudaða öpüþtüm. Bedenlerin birbirine karýþtýðý, Beynimle,kalbimin savaþtýðý anlardý.
Zincirini koparmýþ bir kaplandým. Sevdiðimse,aslan terbiyecisi Aþkýn kýrbacýný ense kökümde hissettim. Acý çekmemek için köþe bucak saklandým. Yetiþti. Felaket habercisi Bir bilinmezin içine saplandým.
Ve hayatta baþladý devrimler Aþkta evrimler. Her gün yeni bir kanun çýkýyordu. Aþkýn üç hali,üç organda toplanmýþtý Yasama,yürütme,yargýlama Ve aþk; Susma hakkýný kullanýyordu. Mahkeme sonuçlanmýþ,Aþk boþanmýþtý. Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.