Gecenin kara kefeni hakim olunca aleme
Sen hiç küf kokulu duvarlar arasýna kapatýp kendini
Konuþtun mu sevdiðinin hayaliyle
Avazýn çýktýðýnca çýðlýklar attýn mý
Sonra duvarlarda yankýlanan sesini dinledin mi?
Tavan yapýnca özlemlerin
Ben diye duvardaki siluetini öptün mü?
*
Duygusala baðlýyorum yokluðunda kendimi
Gücüm aðlamaya yetiyor
O da yetmedi
Gramofona taþ plak koyuyorum
Bizim þarkýmýz çalýyor
Dinleyince daha da kötü oluyorum
Aðladýkça aðlýyorum
Bir sigara yakýyorum
Dumanýný içime çektikçe ölüyorum
Öldükçe seni daha çok seviyorum
*
Özlemlerin her þeyin önüne geçiyor
Kýyamet ha koptu ha kopacak
Ölümün acý gerçeði düþüncemde
Zemheri ayazý gibi donduruyor yüreðimi
Güneþ yine karanlýk gecenin ardýndan
Sensiz doðacak pencereme
Sensizlik sonum olacak
*
Hayaline bakýp aðlýyorum
Belki de özlemlerin en büyüðü bu
Yüreðimde ki yaram sensin
Duy artýk sesimi
Sahipsiz kalmýþ bir cümle gibiyim
Kaybettiðim yýllarýma
Sensiz geçen ömrüme acýmýyorum
Sensizlik çok zor
Özlemlerin hasretin ölümden zor geliyor
Sensizlik sonum olacak
*
Mustafa KARAAHMETOÐLU
25.08.2016