Arada bir ilham gelir yazarým
Umutlara odaklanan göz benim.
Ruhumdaki rüzgâr ile tozarým
Þiirlere mana veren söz benim.
Memleketin ufuklarý kapkara
Þevki kaçtý kalemimin þu ara
Gülemem ki duruyorken bu yara
Yüreðimde yanýp duran köz benim.
Çiçeklerde tanýmýyor þu yazý
Hepsi küstü alý, moru, beyazý
Yollar yokuþ, göremedik be düzü
Ýçin için kederlenen öz benim.
Rüzgâr bile ters taraftan esiyor
Sapý benden balta olmuþ kesiyor
Her gün canlar þu topraða düþüyor
Kederinden çatýk kaþlý yüz benim.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.