Gözlerimde müebbet hüzün Dilimde ay kaþýðý yara Umutlarýmýn boynu bükük Yorgunum...yorgunum be usta.. Var gücümle sarýlsamda hayata Tutunamadým tek bir dalýna Uzattýmda ellerimi dokunamadim ne güneþe nede aya Uyandým hep taþ yastýkda sabahlara Kýrgýným be usta kýrgým ben hayata.. Beni herkes sevdaya asi sanýr Sevdim be usta bende sevdim Aþk beni nerede görse tanýr Hasret tanýr... Özlem tanýr .. Ölüm tanýr... Bilirde bir kere sevip bin kere öldüðümü Yüzü yüzümden utanýr... Özledim be usta özledim Ne özlediðimi söyleyebildim Ne içimde özlemini tutabildim Nede hayalini yaþayabilmek için Gözlerimi kapatabildim Nede yokluðunu görebilmek için Gözlerimi açabildim Sevdim be usta sevdim Ben uzaklardan sevdim Þimdi çorak gönüllere ekiyorlar sevdalarý Oysa...oysa eskiden halýlara dokunurdu aþklar ilmik ilmik Mendillere yazýlýrdý isimler nakýþ nakýþ Yüreklere kazýnýrdý sevdalar gizli gizli Ben sevdamý yüreðime kazýdým be usta Öylece uzaktan sevdim Sevdim be usta ben onu çok sevdim.. Birgun Tekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Birgün Tekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.