GÖRDÜM.
Hiç bir hüzün beni yýkamaz derdim.
Büyük laf etmiþim,sonradan gördüm.
Dost muhabbetine,soframý serdim.
Vefasýzlýðýn olduðunu gördüm.
&&&&&
Ýnanmýyorum artýk hiç kimseye.
Öz de bal deðil,zehirleri gördüm.
Sevmekti insanlarý ölesiye.
Ýhanetin ne olduðunu gördüm.
&&&&&
Yalanla kurulmuþ oysa bu düzen.
Sahte maskeleri düþünce gördüm.
Sadece bu deðil ki beni üzen.
Bana çelme takýþlarýn da gördüm.
&&&&&
Vurdukça vurdular hepsi sýrtýma.
Sýrada bekleyen kurtlarý gördüm.
Yaþadýklarým dokunuyor bana.
Ýnsanlardan soðuduðumu gördüm.
&&&&&
Mesut’um takma her þeyi,kafana.
Sen de nice güzellikleri gördüm.
Kalleþlik yapmýþ olsalar da,sana.
Yüreðinde ki insanlýðý gördüm.
22. Ocak. 2016
Yazan: Mesut Dinç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.