MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Ben gidiyorum…
AZAP

-Ben gidiyorum…





ben gidiyorum
tüm güneþimi kapladý ya senli kapkara bulutlar
ne yaþadýksa çok gerilerde de býrakarak
belleðimde de hüzünlü hatýralar
içerimde derin mi derin bir çok sýzýlar var
gözlerimde de þaþkýnlýklar
gözyaþlarýnýn tutsaklýðý yakalarsa ki seni ne olacak
vurdumduymazlýða dökersin olur biter
nasýlsa vefasýzlýktan hiç olup da gitti yürekler

ben gidiyorum artýk
senin benli vuslattan tozu dumana katarak
o kör kaçýþýn illaki hiç mi hiç de unutulmayacak
ne denli belli etmesen de tüm emeklerim
her an yüreðine bir taþ gibi de oturacak
sen o kara vicdanýnla baþ baþa kalýþta inim inimde inleyeceksin
kimsenin ahý hiç kimsede de bil ki kalmayacak
Haktan öyle bir þamar yiyeceksin ki
nereden ve kimden geldiðini de hiç mi hiç bilemeyeceksin

ben gidince yüzünde ki o gülüþler de ansýzýn solacak
sabahýn gecenden hiç bir farký da olmayacak
tüylerin bile isyan bayraðýný çekecek
ben gidiyorum inan ki hiç kimseler de bilmeyecek

ben gidiyorum elimi o kirli eteðinden çekerek
sen mazide ki o eski hayatýna geri döneceksin sürünerek
benim gibi de
ölümüne bir koþanýn asla bulunamayacak

ben gidiyorum için rahatlasýn
benden sonrasýn da sen zil takýp da oynarsýn
ama o kurduðun aptalca hayallerinin bir gün cýlký çýkýnca
bir anda gözlerin piþmanlýkla fal taþý gibi de açýlacak
elbet ki o anda hakikatleri mutlaka anlayacaksýn
sokaklar çakal dolu sokaklar karanlýk yüzlü
kimseler yük taþýmýyor be ömrüm
onca hoþ siluetin içine ne rezillikler gizli
bir bilsen sýr gibi
hey hatlarýn da hiçbir þeye fayda etmeyecek be gülüm
yalýnýz tek baþýna kaldýðýn zamanlarda da
karabasanlarla hep bensiz bin piþman yaþayacaksýn

iþte o vakit ki yüzünü yýkayacaktýr sicim gibi gözyaþlarýn
içinden çýkacak binlerce bin piþman feryat ve figanlarýn
eriyip de gideceksin o anda an an
yýðýlýp da kalacaksýn dizlerinin üstüne biran
gitmeseydi ne olurdu gitmeseydi çýðlýklarý arasýnda
hep küfredeceksin yürek dolusu puluna da parasýna da

aþk ateþi hiç sönmez ki üstü açýlýp da bir gün ortaya çýkýnca
kalacaksýn közlerinin altýnda
alev alevde hunharca seni yakýþta kavuracak
tüm ömür pisipisine de yanýp da un ufak bir kül olacak

ben gidiyorum ya altýndan bile olsa da tüm yaþantýn
gözüne ve yüreðine bir çöplük gibi görünecek
mazinin o emsalsizliði ise
her andýkça yüreðini bir cehennem gibi yakýp da kavuracak…


(27.08.2016) AZAP…









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.