“-köye misafir geldiðinde gençler hep birlikte Kale’deki ardýçlý yamaca týrmanýrlardý Gökdere de söðüt yapraklarý hýþýrtýsý ve coþkun bir su sesi Gökçeþme’de Aþþamellenin su yolundan önce... Gökburunun altýnda, Gökdere caðýldardý
Karþý Çeþme de su! hatýldan taþardý orda yunurdu Ötemallenin as(v)baplarý, yalak Sarý Mamýdýn dört aðaçlý etrafý yüksek çöðür-çelenli elma bahçesine akardý..
eþeklere çalý odunu yükleyip, Mýsýrlý’dan sepetler dolusu “yaz almasý” getirdi Hatma halam, eþeleðini topraga gömdük “gýþýn donar, bahara cücükler” dedi anam “aslýnda gýdasý gýliðindeymiþ” deyip yedi ebem “eski adamlar” öyle dermiþ, Karþýbaðda bademe aþýlanmýþ kayýsý evin önünde de bir-kaç dal da eriðimiz vardý.
iki “göksulu”muz Taþýnbaþý’nda Nizeli Armudun yarýsý bizimdi satmaya giderdim Tokmacýk’a Hakkýoðlu Ramazan yardým ederdi ama ben yol boyunca daðýtýrdým sepetlerden birindeki armýtlarý”
“-bizim göksulu armýtlar harman önü, haftasýna varmadan, geli(r)-ðeçer harman sonu gelir-çatar deðirmen vakti biz gene armýt satmaya ðetdiðimiz; Tokmacýk yollarýndayýz zabbahýn acý zeheri o aralar, bu defa da Tokmacýðýn “gantar topu ” armýtlarý erer ..
güneþ yakmadan her zabah yollardayýz, üsdüne sürü köpekleri gantartopu’nu methede methede gandýrdým biladeri peþime takýldý bi(r) zabah güçcük bilader deðirmenden dönüþ yolunda belli ki gantartopu armýt dolu he(y)beler,
acýyýp halimize biri birer gantartopu verdi, yedik!, tadý damaktan geder mi, sonura karþýmýzdan gelen adamlar armýt deði(l), selam bile vermeyollar vallahi
baktýk olaca(ðý) molca(ðý) yok, biz de her karþýmýzdan gelene “-terazi var mý amca” “-yok oðlum, hayrola?”, “-armut alaca(ðý)dýk da!” sanki terezi ossa paramýz varýmýþ gibi “-bizi(m) ki satlýk deði(l)” deseler de neredeyse hepsi birercik verdi bi dene bile yemedik emme; Yanbunarý dönene dek eþeðin saman torbasýnda epey armýt irkdik...”
Çalý/ 1766
DÝPNOTLAR
eþelek: eþik, elma-armut gibi meyvelerin yenmeyen kýsmý, çekirdek ve çevresi göksulu: çabuk erip geçen, dayanýksýz armut çeþidi kantartopu: sert, dayanýklý, tatlý-sulu geç olgunlaþan iri bir armut çeþidi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.