Sen topraktan canavar yaratan iblis Sen suyumu zehre çeviren simyacý Aldatmaya güdümlü bir tohum ekiyorsun yüz yýllardýr Tüm aynalarda sinsice çoðalan ýþýksýz bir gök kuþaðý
Bakýþlarýmýzdan borçlu muyuz acaba geçmiþe Çirkin insanlarýn kara yüreklerini sessizce büyüttüðü Belki en büyük suçumuz canavarlara kucak açtýðýmýzdandý masumca Ve belki Güneþin tüm sýcaðýný yitirdiði gündü o Maðaralardan korkarak çýktýðýmýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Phoenix 57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.