Beraber aðladýk, beraber güldük
Neden susup kaldýk, lâl olduk gardaþ.
Meyveyi aðaçtan birlikte yolduk.
Gövdesi kuruyan dal olduk gardaþ.
Kim gelir yerleþir, konar buraya.
Köydeki kötü ev, döndü saraya.
Uyduk el kýzýna, koyduk araya.
Ayný yola çýkmaz, el olduk gardaþ.
Bizleri ayýrdý bu miras malý,
Kavga dövüþ derken güldürdük eli,
Dön bak,Birisi’ nin uzadý dili,
Deðerimiz düþtü, pul olduk gardaþ.
Malý üçe bölüp taksim yapalý,
Amca demez oðlun, eli sopalý.
Ne zaman vardýysam evin kapalý,
Ucu görünmeyen,yol olduk gardaþ.
Küslüðe devam mý, söyle kaç sene,
Gel býrak inadý, lanet de kine,
Dur, eskisi gibi olalým yine
Kurudu suyumuz, çöl olduk gardaþ.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.