Nesil Kayıp
Derin ahýmýz kaldý can Kerkük’le Musul’da
Ölmüþ, insan kalmamýþ bizden çok nesil kayýp
Karný aç elbisesiz geçtiðimiz yüz yýlda
Çocukluk yaþamamýþ bizden çok nesil kayýp.
En son Çanakkale’de gitti canýmýz derken
Millet ayrým yapmadan Allah için severken
Yetmiþlerde kan girdi genç okumak isterken
Batýda yer bulmamýþ bizden çok nesil kayýp.
Uzun zamandan beri Türkler serbest olmadý
Her gülen fitne çýktý baþý dertsiz kalmadý
Koparýldý goncalar gül açýlýp solmadý
Anasýna doyamamýþ bizden çok nesil kayýp.
Ekmek diye aðlayan küçücük süt kuzusu
Gözü yaþlý giderken boynu bükük yavrusu
Volkan gibi kaynarken muhabbetin durusu
Evladýný sarmamýþ bizden çok nesil kayýp.
Boyalý resme kanma onlar yolcu halk hancý
Midemiz bozulsa da inan geçici sancý
Binlerce yýl tarihte dýþ güçlere yabancý
Þehadetten korkmamýþ bizden çok nesil kayýp.
23.08.2016
Ahmet Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.