Bir ömür, her gün, her saatte, Durmadan, defaatle, menfaat güdüyorduk, Geçmiþ oynuyordu, Gözlerimizin sinir uçlarýnda, Pür dikkatle, Ýzliyorduk, Bir inþaat haliyle çýrpýnan, Cýlýz hayallerimizi, Kaderin cilvesine inat, Plandan tuðlalarla, sýralýyorduk, Derin bir iç çekiþle, Bugünlere döndürüldük, Sonra karanlýk, öldük, Sessizliðe gömüldük; Ya da sessizlik bizi gömdü, Þöyle bir, aralandý gözlerimiz, Bize, þiddetle vaat edilenleri gördük, Neyi kaçýrdýðýmýzý anlamamýz içinmiþ, Bu küçük resimler, Sonra ne bizim ateþimiz dindi, Ne biz söndük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.