BU VATAN, DOSTLUK VE KARDEŞLİK BİZİM ...
AYDINK
BU VATAN, DOSTLUK VE KARDEŞLİK BİZİM ...
Ey kardeþim beri gel, uzaklaþma yanýmdan
Sözümün yalaný yok, þüphe etme þanýmdan
Ben senin kanýndaným, sen de benim canýmdan
Þunca yaþadýðýmýz, her melanet, zul bizim
Birlik, dirlik olmazsak, geçmez akçe pul bizim
Meþrebine bakarak, hiç bir kulu ayýrma
Güçlüyü güçsüzlerin karþýsýnda kayýrma
Ev içinde olaný yâd ellere duyurma
Esmer, soluk benizli, sarýþýn, kumral bizim
Binbir çeþit aðaçta meyve veren dal bizim
Kaf daðýnýn üstünden indir burnunu yere
Islah eyle dilini güzel konuþ bir kere
Tabiat cana gelsin coþsun nehir ve dere
Þu güzelim ülkeyi imar eden el bizim
Cennet diye bildiðim, çöl olsa da, il bizim
Ayný Yaratý’cýya kulluk ediyoruz biz
Ayný çerað ucunda yanýp tütüyoruz biz
Neden kardeþimize kemlik güdüyoruz biz
Türkü söyler, bozlak da aðýt yakan dil bizim
Ýnleyen naðmelerde feryat eden tel bizim
Kara için beyazý kaldýrýp yere atma
Kötüyü, kötülüðü, baþýn üstünde tutma
Sofrada tatlý aþa hesapsýz zehir katma
Bu vatana canýný vakfedecek kul bizim
Kavga gerektiðinde kýrýlacak kol bizim
Eþi yoktur cihanda bu güzelim vatanýn
Bize emanetidir yer altýnda yatanýn
Kanýný topraðýmýn zerresine katanýn
Böylesi bir asalet, bu kahraman döl bizim
Onlarýn gösterdiði sürüp giden yol bizim
Türk, Kürt, Alevi, Sünni, Pomak, Çerkez, Boþnak, Laz
Efkarý, sevdasýnda, dile gelir türlü saz,
Kýþ hepsinin telaþý, ilkbahar, sonbahar, yaz
Dikeniyle acýtan, yedi veren gül bizim
Arýnýn kovanýnda her çiçekten bal bizim
Anadolu, Trakya milletimin gözüdür
Her bir ili, ilçesi, köy, mezrasý özüdür
Asýrlarca söylenen ozanlarýn sözüdür
Dere, tepe, bayýrda geçit vermez bel bizim
Yüce daðýn baþýndan aþýp giden yol bizim
Þan ve þeref kazandýk memleketin dününde
Çakallar dize geldi azmimizin önünde
Zalime baþ eðmedik Allah’ýn bir gününde
Hürriyetin uðrunda yaþanýlan hal bizim
Haysiyet, namusumuz bayraktaki al bizim
21.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.