Sözlerimin Kıyısından

Geceye giden yollar
saçlarýnýn renginden geçiyorsa
benden de sensizlik geçmeli

hazana girmeye az kaldý
yaþamýn karanlýðýna diz çöküyor beklemek
ne yarýnlarý bekledin öyle beklemek!


Küstüðüm yerler ve yollar
ayný...
maðrur bakýþlarýnla izliyorsun þehrimi
korkuyor ve birden
sende bensizlikte yaralanýyor
ve adeta þah damarýmdan kesiliyorsun
öyleyse beraber ölelim bu hasret,
bu hasret beraber ölmeyi göze alabilir misin?
hasretim,
baharým,
hazanlarým..


Küçük bir kýz çocuðu ceplerime saklanmýþ bu gece
adýna meydan okurcasýna
sol yanýmý içime içime köklüyor
öldürmek istiyorum sol yanýmý
çocuðun saç tellerinde saçýný yakalýyor
korkuyor ve yeniden yaþatmak istiyorum öldürmek istediklerimi...

nereye gidiyorsun bu hazan?
beni de götür demeliyim
eðer bensizliðe deðilse!


Ne kadar kaçabilirsen kaç demeliyim
ne kadar kaçtýysan ardýn sýra
o kadar uzaktan geleceksin bana...


Ve bil ki seni beklerken unutma þansým hiç yok!


Þarký;
’Sözlerimin kýyýsýndan
Usul usul sýzýyorum,
Iþýðý sen gölgesi ben
Ardýn sýra geziyorum’

...
Sosyal Medyada Paylaşın: