Zehirli hayaller birakiyorlar gonullere.. Her biri kanli bir elmas. Yayiliyor boyluboyunca bedenlere.. Yureginde Kemirgen otlardan yapilma bir iksir.. Usturupsuz hayalleri gozlerinde..
Sen.. bulutlardan bir nefessin tanrim.. Tukursen yeryuzune utansin diye.. Gozleri kör olur guvercinlerin.. sonra barýþ ölür.. özgür tutsak kalir.. Binlerce metre altinda yerin..
oysa o kömür gözlü insanlar.. Ölmeden önce. Öpüp basina koyar..karincalara birakirdi.. Yerde bir parca ekmek görünce..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Anlamaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.