SUYA EL UZATTIM ATEŞE DÖNDÜ
ömrüm baþtan sona çileyle keder
suya el uzattým ateþe döndü.
kim demiþ derdime dermanlar yeter
gece zindan oldu, gün kýþa döndü
mahzun, garip, gurbet ellerindeyim
bir kara sevdanýn yollarýndayým
kurumuþ çýnarýn dallarýndayým
bu garip, yuvasýz bir kuþa döndü
kuru bir çalýyým yarin gönlünde
divane deliyim elin dilinde
þu cismim yanarken aþk kandilinde
ýþýðý alýnmýþ güneþe döndü.
ne aslý ateþi reva görüyor
ne leyla güneþi reva görüyor
Yâr dahi firaký reva görüyor
Suya el uzattým, ateþe döndü!
na’þýmý görmeye heves edenler
ölüm meleðine adres verenler
Halimi duyurur çalan, sirenler
ölümler döþüme peþ peþe döndü!
Kadir Turan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.