Anlatılmaz artık küçüğüm

Anlatýlmaz artýk küçüðüm
Anlatýlmaz gökyüzünün rengi
Yeryüzü böyle kanarken
Gökyüzünde renk mi kalýr
Kalsa bile anlatýlýr mý bu hal
Hayýr küçüðüm hayýr
Benim sana verecek umudum yok
Çünkü ben acýlarla erken büyüdüm
Belki de büyümedim sadece öldüm
Bir kelebek gibi yani küçüðüm
Bir kelebek gibi
Görüyorsun ya küçüðüm
Bende hiç umut yok
Þimdi sen istersen
O çocuksu güzel düþlerinden bahset
Yitip gitmeden düþlerin
Bana unuttuklarýmý hatýrlat be küçüðüm
Ben artýk geriye dönüp sen gibi olamam
Ama korkum o dur ki
Sen büyüyeceksin ve bana benzeyeceksin
Zaman bize hiç merhamet etmedi küçüðüm
Deprem üstüne depremler yaþadýk zamansýz
Her döndüðümüz yerde bir ayna bulduk da
Kendimizde aynaya bakacak yüz bulamadýk küçüðüm
Çünkü isyandý yüreðimizi yakan kara sancý
Gül kalmayý beceremedik yani küçüðüm
Yaðmur yaðdý belki ama
Toprak yine de çatlamaktan kaçamadý
Çünkü yeþeren dikenlerin merhameti sevgisi yoktu
Çünkü bütün güller yeþeren dikenlerle sararýp soldu
Bir kelebeðin rüyasýydý belki de
Sonsuzluðun akan nehri
Bilir misin ki kelebekler düþlerinden önce ölürler
Ömürleri bu kadar kýsadýr iþte
Yüreðimiz bu kadar yangýn ömrümüz bu kadar acýdýr iþte
Sen þimdi o küçük ellerini uzatýp avuçlarýný açma
Çünkü her yaðmur tanesi bizi boðmak için artýk düþüyor
Ama biz o kadar çukuruz ki boðulmak nedir bilmiyoruz
Her zerremiz boðulmak için fýrsat ararken bile
Avuçlarýný açma küçüðüm sakýn avuçlarýný açma
Çünkü avuçlarýný açarsan anlarsýn hayatýn ne olduðunu
Eðer avuçlarýný açarsan kör uçurumlarla tanýþýrsýn
Anlarsýn o vakit bir kelebek bile olmadýðýný olamayacaðýný

Sosyal Medyada Paylaşın: