Karanlýk bulandý yine odama, Þu cama bozuldum bir gecelik <zaman> için, Yaðmur aðaçlara kükrüyor patlamýþ bir musluk gibi, Odanýn duvarlarý yeþil, Ve lambalar vahþi bir doða gibi! Ay dönüyor içimde… Sen bende deðil ama ben sende paslandým, Uykularým çýldýrmýþ, Yastýðým, yorganým terli bir mendil gibi… Geceyi al üstümden, Yýldýzlar batýyor kalbime… Ay dönüyor içimde… Ýnceden gözlerim sýzlýyor yüzünde, Yine hislerim çöktü sende bir an, Anlatacak çok þeyim yok, Suskunum uðultular arasýnda, Gelen giden bir þey yok, Hepsi bu kadar! Ay dönüyor içimde… Ben hep yeþil duvardayým, Bu sabah erken kalk, Akþama daha çok zaman var, Ya da belki de yok!? Ay dönüyor içimde…
07.01.2006/SARAY Saat:23.03 B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.