''insan Aldatirken Aldandi''
insan þeytanlaþtikca kudurdu, insan oldugunu unuttu,
vampirlesti hep kan emdi, menfaatine öyle daldi gitti ki,
yaþamak zorunda oldugu dünyayý unuttu.
unuttugu o dünya an geldi onuda unuturken,
bakti ki, yaktigi kadar yaniyordu.
eyvah dedi ama iþ isten geçmiþti, o dünyada onu unuttu,
yine bir kurnazik peþinde ahlakinca,soytarilik yapip
haram sularda dünyayý kandirip,yeniden yeþertirim dedi,
elinde kaldý hile ve desisesi, artik testisindeki suda kurumustu.
dünyasýz ve susus kaldigini anladý,
ama artik zamani zaten dolmuþtu,
bir takla daha atarim, yine hile ve desiselerle kurtulurum derken,
ölümün tuzagina düþüverdîgini gördü,
soytariginin artik sonu gelmisti ,
son kez aldandigini gördü ama,
artik çok geç kaldý, yaþayacagi bu oda ebediyyen karanlik ,
icinde hayat denilen oksijenlerde yoktu..
ne yazýk ki kan götürdü zulasinda , o kani içmeye mecburdu,
aynen biraktigi zulmün mecburiyetlerinde kendisinide bogdu..
Meral tice
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.