Ne doðan güne hükmüm gecer, Ne halden anlayan bulunur! Der gibi duruyor, dogada her þey. Sadece huzur, bir lokma ekmek , Bir tutam sevgiyle bir bardakdaki su, Abû hayat dedigimiz servet. Bir balýk kadarda olamadi insanlik, Sürekli huzursuzluk , biteviye ego, Sýnýrsýz nefret ve kin içinde bogulmuþ Mor bir renkte kana bulaþmiþ, surat dedigimiz çehre ile vahþet bir zulum, Sevgisiz ve imansiz birakilmiþ insan denen uçurum...
Meral tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.