Yýldýzlarý sayarým gökyüzünde her gece.
Birisi’ nin kayýp da düþmesinden korkarým.
Yüreðimin gel-giti çözülmez bir bilmece,
Fokur fokur kaynayýp taþmasýndan korkarým.
Kabuk baðlarsa yüreðim, ya vurursa dýþa.
Düz yollarý býrakýp, týrmanýrsa yokuþa.
Ilýk yaz günlerini kovalayan bu kýþa.
Aldýrmadan daðlarý aþmasýndan korkarým.
Ya sararsa baþýma, büyütürse siyahý
Hüzün dalgalarýna kýydýrýrsa nikâhý.
Gecesi bitmeyecek bir akþamýn sabahý
Deli divaneye dönüp coþmasýndan korkarým.
Susayan gönül gibi, bir gün aþka bilenip,
Küllenmiþ bir sevdayý, çarþý Pazar dilenip.
Yandýkça yanacaðý, bir kuyuya ilenip.
Kendine bir mezar eþmesinden korkarým.
Duramýyor yerinde, aþka mezar yüreðim.
Sarmýyor bir sevdayý, susuz kaldým çoraðým.
Karanlýk düþler oldu, benim sonsuz duraðým.
Geçmiþi kurcalayýp, deþmesinden korkarým.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.