Oð
...SIZ
Kurþun atýlýr sanýrdýk ama deðilmiþ,
Siyanür kokmasý havanýn.
Hem iklimlerin deðil papatyalar açmýyorsa,
Bahçelerin suçu.
Yanýlmýþýz.
Canýmýn yanmasýndan mýdýr nedir bilmem,
Göðün kýzýla boyanmýþ rengi.
Ve duvarlarýnda isli çakmak izleri,
Kederli ellerimizin.
Sarýlmýþýz.
Hatýra defterlerine konu olmuþ,
Anýsý yakarýþlarýn.
Ceketi omzunda bir külhanbeyinin,
Ancak nârâsýnda uyanýr gibi.
Sanýlmýþýz.
Ah bu kör dövüþü gecenin,
Ne vakit aklýma gelse sancýrým.
Kutup yýldýzýnýn gölgesinde,
Ýki aþk sarhoþu.
Ayýlmýþýz.
Fersahlarca yürümüþ yolcu dramý,
Kanatsýz kuþ ve dilsiz yýlan.
Kýrlarda aðustos serinliði,
Gün batýmýna yakýn.
Ayrýlmýþýz.
Adap ve küfür, tövbe ve günah.
Þaþmýþ endazesi terazinin.
Bir kefesinde sen,
Bir kefesinde ölüm.
Kanmýþýz.
Bu acý, sabaha yakýn acýsý.
Yalnýz uyumayanlarýn bildiði.
Hani bahçelerden erik çalarken,
Düþüp bacaðýný kýran çocuk.
Aldanmýþýz.
Hiç de benzemiyor simetrisi yüzünün,
Sudaki aksine balýklarýn.
Demek ki avcýlar gece avlanýr,
Ürktüðünü görmemek için ceylanýn.
Yanmýþýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Han Özağdaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
...SIZ