ACILARDAN BİR ŞEKERLEME
Kim acý çekmek ister ki hayatta?
Acýya tiryaki bile olsa;
Gerçekte hiç kimse..
Ýþte tam da bu sebeple,
Acýyla tatlýyý harmanlayýverdim yine,
Napabilirim ki dostlar?
Acý sözlerin hedefi yerini buldu!
Yüreðimde acý bir fren sesi duyuldu..
Asileþtim, doðruldum,
Elimdeki malzeme bu..
Bir teselli için, hem size hem kendime,
Ben, ahçý FÝRUZE;
Mutfaðýmda acý yürek dolmasý,
A vitamini dedim, topladým çeþidini..
Yeþil biber, kara biber, kýrmýzý, kurþun biber,
Doðradým; parçaladým; harmanladým;
Söktüm boþalttým yüreðimi,
Doldurdum içli köfte gibi...
Üstünde fesleðen yapraklarý misler gibi.
Yiyene, dört nal giden atlar gibi,
MA HO ET yani..
Dert deðil abim, tatlýlar hazýrladým;
Taze ANANAS DÝLÝMLERÝ!!!!
Yanýnda kýzarmýþ muz ...üstü baharat spreyli...
Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.